ds Fokko Kuipers

Mijn ouders noemden me op 25 mei 1961 Fokko Wiepko Kuipers. Daar zaten twee ko’s bij, dus werd mijn roepnaam Koos (logisch?). Die naam stond wel op mijn geboortekaartje, maar werd niet doorgegeven richting burgerlijke stand. En altijd maar weer die vraag aan het begin van elk nieuw schooljaar: waar staan die initialen F.W. voor? Vanaf december 1990 begon de verwarring rond mijn voornaam. Trots als ik was op de naam van mijn opa, liet ik me in mijn eerste gemeente consequent ‘Fokko’ noemen. Maar mijn familie en vrienden bleven ‘Koos’ zeggen.

Zo, één mysterie ontrafelt. Na mijn P.A. opleiding in de stad Groningen begon ik aan de studie theologie aan/op de Universiteit te Kampen. Mijn eerste kerkelijke gemeente was Nieuw-Buinen, daarna volgden Sliedrecht, Hoogeveen, Amerongen en vanaf september 2016 Nunspeet. Al meer dan 22 jaar bij Christine, samen 4 kinderen. De oudste alweer uitgevlogen. Maar gelukkig nieuwsgierig genoeg om regelmatig Nunspeet te komen verkennen.

Vanaf 1990 steeds maar weer op zoek naar creatieve en eigentijdse manieren van kerk zijn. Zorgvuldig en respectvol omgaan met de traditie. En van daaruit open staan naar de toekomst, die hoe dan ook van God is! En Jezus is Heer! Daarin ligt voor mij de kern van prediking, pastoraat en catechese. Het is altijd weer spannend om deze toekomst zo te verwoorden, dat het niet verzandt in kerktaal.

Herman van Veen zingt in een lied: Geef ons een teken, een signaal, dat geen enkele deur eeuwig dicht zal zijn, dat aan het eind van de tunnel weer licht zal zijn. En Ede Staal, de veel te jong overleden Groninger troubadour, zingt in één van zijn mooiste chansons:'t Het nog nooit, nog nooit zo donker west..of 't wer altied wel weer licht… Daar vertelt de bijbel over. Vanaf Genesis t/m Jezus. En van Pasen t/m Openbaring.

Kom samen met mij naar die Boodschap luisteren en over die Boodschap spreken!